Ще ходя да работя по селата:)))
ще ходя да работя по селата.
Като се замисля - еми, хубавУ,
ама и тая работа не ми е позната.
Трябва да си яка, жилава, напета,
а не само да дефилираш по нивята.
Ама как да работя с тая мотика проклета,
излезоха ми мазоли и пришки на ръката.
Моя поне разбира! Работи като вол - за трима!
А аз? Горкана! Не вдявам даже и наполовина.
Е, какво ми се смеят останалите? Патки!!!
Че съм си сложила малко грим и червило?
Не се знае. Може някой фотографин да ме хареса,
а и обръщам на мъжете им ежедневието сиво.
Ама съм си отвсякъде модерна,
облякох си късичката пола.
Та барем, ако се скараме с моя,
да има кой да ме върне у дома.
То, добре долу, ама горе?
Трябва да си сложа малко силикон.
Е, не се оплаквам никак от моя,
потъркам ли се в него и издава стон.
Ама от туй село, не можах да ги разбера!
Работят, работят! А почивката? Кога?
Вече карам моя да си одим у градото.
Мискинин! Дърпаше се, ама...
докато не му споменах какво го чака,
с мен... в леглото.
Не искам да съм манИкенка.
Няма да работя и по селата.
От днес нататък завързвам моя
и ще го изтезавам в кревата!!!
Все пак, въпреки всичко, обичам да ходя на село:)))
Половината си живот съм прекарала там
и пазя само хубави спомени!
© Ванина All rights reserved.