Ще те посетя –
на пръсти ще премина
по пода на неизреченото.
Ще се търкулна по ръба на луната ти
и ще увисна на сърпа ѝ,
люлееща се като палаво дете,
с усмивка,
в която няма нищо детско,
а само женско –
толкова, колкото да разбуди
сетивата ти.
Безмълвието е покана. ...
Want to read more?
Join our community to get full access to all works and features.
Log in
Sign Up