10.11.2012 г., 21:47 ч.

Монолог на котката 

  Поезия » Друга
737 0 8
Като улична котка живея.
Всеки ден е борба и надежда.
Предпазлива съм, плаха. Не смея
да рискувам. Ужасно изглеждам.
Все се свивам до мръсните кофи.
Да не преча съвсем. Да изчезна.
Някой гледа ме с жал и любов и
състарадателност тъй болезнена.
Камък някои хвърлят по мене
и ме псуват доволни и злобни.
От очите им, вечно студени,
знам, наднича смъртта ми злокобно. ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Нина Чилиянска Всички права запазени

Предложения
: ??:??