Мъгла, неземна роба,
облякла в бяло днес града.
Дали не си прокоба
или се стелеш просто, хей така.
Мъгла, небесно мляко,
кърмилка на дървета голи.
Не си ли бяло злато,
облякло тънките тополи.
Мъгла, воал на фея,
замрял в поклона ѝ пред Бог.
Не си ли ти ромфея*
на прах, разбита от Сварог**. ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация