Нова...
Посрещнах пролетта
с една друга част от мен.
Измих се от прахта
на всеки минал ден.
Простих на вечността,
че не иска да е с мен.
Създадох улица -
ще оставиш ли света,
за да тръгнеш с мен?
...
© Сюзън Смърт All rights reserved.
Посрещнах пролетта
с една друга част от мен.
Измих се от прахта
на всеки минал ден.
Простих на вечността,
че не иска да е с мен.
Създадох улица -
ще оставиш ли света,
за да тръгнеш с мен?
...
© Сюзън Смърт All rights reserved.
nikikomedvenska
Мъжки момичета? Кой го реши?! Кой на шега ни нарича такива? Някой поредния образ съши с грубо сърце ...
askme
Навярно за последно днес ти пиша... Не ми се пише вече. Вече не. Но няма как да спра да те обичам. Н...
Alex.Malkata
Моя тиха и вярна тъга... с дъх на есен и почва дъждовна... Спри на моите устни сега и кажи ми: Защо ...
Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...
Най-тихото е пълно с думи, до днес неказвани на глас. Реката влачи кални руни, които не разчетох аз....
Anita765
Тя стъпи на прага – ефирна и лека, и в кръчмата стана по-тихо от храм. Как зяпаха всички! И питаше в...