Полегнала е Тодора
на шарена сянка
под крушата на двора
Рано отзарана
двора е премела,
вода пресна
с менците донела,
чеиза по плета
на слънце е изнела:
есента приижда,
на кърската работа
краят ѝ се вижда, ...
Want to read more?
Join our community to get full access to all works and features.
Log in
Sign Up