28.05.2010 г., 21:37 ч.

Странна... 

  Поезия » Друга
996 0 7

За другите – бе само непозната,

за себе си – доказано самотна.

И въпреки, че си говореше със вятъра,

обичаше ги другите, та те са просто хора.

 

 

За другите – бе някак необхватна.

За себе си – до болка изтерзана.

И нищо, че говореше с луната,

обичаше ги другите. Нали и те са хора?!

 

 

За другите – бе някак си различна,

за себе си – объркана и странна.

И сутрин се събуждаше с петлите,

обичаше ги другите, какво да стори?!

 

 

© Нели Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
Предложения
: ??:??